nasiblah parut di belakang kaki kiri tu tak berapa nampak...kalau ikutkan luka dgn darah yg mengalir keluar satu ketika dulu mmg kaki saya akan kelihatan mcm cacat...kebimbangan mak dulu masa melihat luka di kaki saya masih segar diingatan walaupun sudah lebih dr 20 tahun...luka tu terjadi masa kami (saya, abg dan geng2 abg) bergaduh dgn jiran sebelah rumah...abg mintak saya pijak kayu yg dijolokkan melalui bawah pintu sbb abg nak putuskan dgn parang...tanpa bnyk pk saya terus ajer pijak kayu dan abg pun sekuat hati menghayungkan parang utk memotong, malangnya kayu tu tak kena tp kaki saya yg kena...untung parang tak berapa tajam...kalau tak dah pasti saya jd cacat...luka yg dalam tu meninggalkan parut yg setiap kali saya nampak akan membuat saya teringat peristiwa tersebut...lebih seminggu saya pergi sekolah hanya pakai selipar...peristiwa tu buat mak/ayah yg tak pernah masuk campur kalau kami bergaduh sesama kawan2 kami (maklumlah masa tu semuanya masih budak2 lagi) akhirnya terpaksa masuk campur dan berjumpa dgn jiran tu mintak jgn lagi kami diganggu anak2 mereka yg 6 org kesemuanya lelaki...syukur parut dr luka tu tak mencacatkan kaki saya...arwah ayah masih ttp memuji kaki saya...mungkin juga utk ambil hati saya...tp saya percaya arwah ayah ikhlas dgn kata2nya...
hari ni ader kasut baru nak try...tu semua gara2 Rose yg hantu kasut...tak boleh tgk ader sales pasal kasut mesti nak pegi beli...cantik2 kasut yg ader tu geram gak nak angkut semer bawak balik...tp biasanya saya lebih suka alah membeli menang memakai...
No comments:
Post a Comment